Ο Παρακλητικός Κανών Αγίου Νικολάου Πλανά
ποίημα του Αρχ. Νικόδημου Παυλόπουλου
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν,
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός,
ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς, Ἀμήν
Ψαλμός ρμβ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου• και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα• γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου• εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου• το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος α . Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου
.
Στίχος β . Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου
.
Στίχος γ . Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών
.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τα Τροπάρια του Αγίου
Οι Νικοδήμου συμπολίται προσέλθετε και συν εκείνω τον Πλανάν απαντήσατε τον μετ’ Εκείνον άγιον υμών και πανηγυρίσατε τω Θεώ εκβοώντες, Δέσποτα υμνούμεν Σε, τον εσχάτοις τοις χρόνοις προσενεγκόντα άγιον κλεινόν δεύτερον άλλον Νικόλαον όσιον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Θεοτοκίον.
Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τα, δυναστείας σου λαλείν οι αναξιοι• ει μη γαρ συ προίστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν έως
νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου• σους γαρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν (50)
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου•επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
Αποστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν•ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ• τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα• τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριον σου μόσχους.
Ωδή α . Ήχος πλ. δ . Υγράν διοδεύσας.
Οσίων ομόσκηνος, ω Πλανά, Νικόλαε πάτερ, συ γενόμενος, επειδάν, οσίως κεκοίμησαι Κυρίω ον εκδυσώπει πταισμάτων με ρύσασθαι.
Πατέρων ομόζηλος, ω Πλανά, Νικόλαε πάτερ διετέλεσας, ιεράν την θείαν τελών συ Λειτουργίαν και οσημέραι ως ούτοι δεόμενος.
Λουόμενος δάκρυσιν, ω Πλανά, Νικόλαε πάτερ, κατανύξεως γεηράς, προσηύχεσο όσιε Κυρίω εντειλαμένοις την άφεσιν δίδοσθαι.
Θεοτοκίον
Απάντων τα πταίσματα, ω Πλανά, Νικόλαε πάτερ, επωμίζεσο εν χαρά και πάσιν επήρκεσας προθύμως τη Θεοτόκω αεί προσευχόμενος.
Ωδή γ . Ουρανίας αψίδος
Νάξου νήσου βλαστός τε και παραδείσου ο δεύτερος μετά Νικοδήμου εγένου ω συνορμώμενος καθικετεύεις νυν τον Σον Θεόν και Δεσπότην τοις Ναξίοις δίδοσθαι χάριν και έλεος.
Αγιώτατε πάτερ της Βουλιαγμένης ο ένθερμος και του ιερού του Προδρόμου θύτης γενόμενος ταις ιεραίς σου λιταίς τον Σον Θεόν εκδυσώπει φωτισμόν δωρήσασθαι και θείον έλεος.
Σεραφείμ και των άλλων Ταγμάτων τρόπον μιμούμενος έζεις εν γη ως ακτήμων και ουχ ως ένυλος περιουσίαν σου τοις συγγενέσι προσνείμας και το σον βαλάντιον πτωχοίς κενούμενος.
Θεοτοκίον
Παραμύθιον πάσιν αμαρτωλοίς συ γενόμενος και τη Θεοτόκω εκθύμως συ προσευχόμενος εν Ελισσαίου Ναώ τας αγρυπνίας ετέλεις και εκ γης ανύψωνες πάντα ως ένθεος.
Ωδή δ . Εισακήκοα Κύριε
Λύπην πάσαν εμάκρυνας, των μυχών ψυχής σου, ότε συ έμεινας της συζύγου δίχα, όσιε και μονήρη βίον επεπόθησας.
Απηρνήσο Νικόλαε, της σαρκός σου πάσαν τυχόν ευπάθειαν και εβίωσας ως Άγγελος επί γης έχων αυτοκράτορα.
Ναίων, πάτερ Νικόλαε, εν βοή υδάτων πολλών ενίοτε τοις ποσίν αβρόχοις έφθασας Ναώ Ελισσαίου και ηγρύπνησας.
Θεοτοκίον
Ώρας πλείστας, πανόσιε, Σου δεήσεις θείας Θεώ ανέφερες, Θεοτόκου δε ανέμενες την θερμήν πρεσβείαν προαιτούμενος.
Ωδή ε . Φώτισον ημάς
Μόνε αγαθέ πανοικτίρμων και φιλάνθρωπε ταις Νικολάου λιταίς του Πλανά την σην ειρήνην νυν δος μοι και άφεσιν.
Έλεος, τανύν, ελεήμον και φιλάνθρωπε, ταις του οσίου ενθέρμοις ευχαίς πάσι δίδου, και πταισμάτων την συγχώρησιν.
Νόμου, αγαθέ, συ γενόμενος υπήκοος νομοθέτησον με θείαις διδαχαίς ίνα εύρω του Χριστού οδόν την άσφαλτον.
Θεοτοκίον
Όλην, αγαθή, συ Παντάνασσά μου Δέσποινα την σην εύνοιαν και θείαν στοργήν Νικολάου ταις ευχαίς δίδου μοι, δέομαι.
Ωδή στ’. Την δέησιν
Ικέτευε, ω Νικόλαε πάτερ, Πρόδρομον τε και προφήτην Ελισσαίον ους φλογερώς, ελειτούργεις, παμμάκαρ, το καθ’ ημέραν ως θύτην δεόμενος και δίδου πάσιν την ευχήν προφητών και οσίων, πανάγιε.
Σου δέομαι, σαις πρεσβείαις ρύσαι με, αμφιβλήστρω του εχθρού εμπεσόντα και ασφαλή και ασινή τήρησον με, εν τη ζωή τη παρούση, ω άγιε, και δίδου μοι την σην ευχήν ίνα εύρω καλών την ακρόρροιαν.
Ελεύθερον των παθών ποίησον με και ποικίλων πειρασμών τε και νόσων όσαι τανύν κατατρύχουσι σώμα μου, το θνήτον και φθάρτον τε και δείλαιον και δίδου μοι ρώσιν, ισχύν και υγείαν και θείαν βοήθειαν.
Θεοτόκιον
Πανύμνητε, παναγία πρέσβειρα ταις θερμαίς Νικολάου πρεσβείαις πάσιν ημίν τοις οικτρώς δεομένοις δίδου πταισμάτων συγνώμην και άφεσιν και σου την θείαν αρωγήν ίνα φύγωμεν κόσμου ευπάθειαν.
Νικόλαε την δαψιλή Κυρίου χάριν λαμβάνων επί ημάς τους Ναξίους ταύτην επίχεε και φώτισον τας καρδίας απάντων.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ’ εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν..
Κοντάκιον Ήχος β
Ω Νικόλαε Πλανά παμμακάριστε και της Νάξου υιέ ευκλεέστατε Νικοδήμω, τω του Αγίου Όρους θαυμαστώ συμπροσεύχου εσαεί προ του θρόνου του Θεού και πατρός ημών Άγιε, ίνα ση γενετείρα και πάση ψυχή αθλία, ίλεως γένηται τανύν και οικτίρμων, θεοδόξαστε.
Ήχος δ .
Οι ιερείς σου Κύριε ενδύσονται δικαιοσύνην, και οι Όσιοί σου αγαλλιάσονται.
Στίχος. Καυχήσονται Όσιοι εν δόξη, και αγαλλιάσονται επί των κοιτών αυτών.
Ευαγγέλιον. Εκ του κατά Λουκάν (ιγ , 1-9)
Τω καιρώ εκείνω, παρήσαν τινές απαγγέλλοντες τω Ιησού περί των Γαλιλαίων, ων το αίμα Πιλάτος έμιξε μετά των θυσιών αυτών. Και αποκριθείς ο Ιησούς είπεν αυτοίς· δοκείτε ότι οι Γαλιλαίοι ούτοι αμαρτωλοί παρά πάντας τους Γαλιλαίους εγένοντο, ότι τοιαύτα πεπόνθασιν; Ουχί, λέγω υμίν, αλλ’ εάν μη μετανοήτε, πάντες ωσαύτως απολείσθε. Η εκείνοι οι δέκα και οκτώ, εφ’ ους επεσεν ο πύργος εν τω Σιλωάμ και απέκτεινεν αυτούς, δοκείτε ότι ούτοι οφειλέται εγένοντο παρά πάντας τους ανθρώπους τους κατοικούντας εν Ιερουσαλήμ; Ουχί, λέγω υμίν, αλλ’ εάν μη μετανοήσητε, πάντες ομοίως απολείσθε.
Έλεγε δε ταύτην την παραβολήν· συκήν είχε τις εν τω αμπελώνι αυτού πεφυτευμένην, και ήλθε ζητών καρπόν εν αυτή, και ουχ εύρεν. Είπε δε προς τον αμπελουργόν· ιδού τρία έτη έρχομαι ζητών καρπόν εν τη συκή ταύτη, και ουχ ευρίσκω· έκκοψον αυτήν· ινατί και την γην καταργεί; Ο δε αποκριθείς είπεν αυτώ· κύριε, άφες αυτήν και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω περί αυτήν και βάλω κόπρια. Καν μεν ποιήση καρπόν· ει δε μήγε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Ταις του σου Οσίου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
Στίχος: Ελεήμον, ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Ήχος πλ. β . Όλην αποθέμενοι
Όλην αποθέμενος Θεώ Πλανά την καρδίαν παμμάκαρ Νικόλαε εκ παιδός επόθησας ζην ως άριστα και κατηκολούθησας μετά σην χηρείαν Ιερέως το λειτούργημα και το επάγγελμα του πνευματικού πατρός, και ηρίστευσας εν θαύμασι πλείστοις και στάσεσι παννύχοις, ιερέ, ουρανοφάντορ πατήρ ημών, όθεν σε γεραίρομεν.
Ωδή ζ . Οι εκ της Ιουδαίας
Ημών των σε υμνούντων, ω πάτερ θεοφόρε γενού ευήκοος και δέξαι τας δεήσεις και εξομολογήσεις των Ναξίων αοίδιμε και πάσι δίδου χαράν και ποθητήν υγείαν.
Ρεόντων των του βίου αποδήμησας πάτερ και ηκολούθησας τοις ίχνεσι Κυρίου και Σωτήρος του κόσμου και Αυτώ προσανέθηκας την ιεράν σου ψυχήν μιμούμενος πατέρας.
Καρδίαν σου οσίαν καιομένη απαύστως συ προσαπέδειξας τω πόθω του Κυρίου, ως λαμπάδα εν σκότει, και ιεράτευσας γενόμενος τε λειτουργός θαυματουργός και μύστης.
Θεοτοκίον
Εμού του τρισαθλίου τας δεήσεις προσδέχου ω Μήτερ παναγνέ λιταίς του Νικολάου, του Πλανά, του Ναξίου και νυν ανάγαγε την αίτησίν μου σω Υιώ ίνα ρυσθώ του πλάνου.
Ωδή η . Τον Βασιλέα
Σώμά σου, πάτερ, ταπεινών εν νηστείαις χαμευνίαις, αγρυπνίαις άλλαις, πολλαίς κακοπαθείαις, ωμίλεις μετ’ αγγέλων.
Επί των τοίχων προσκυνών τους αγίους, σου το δέμας το μικρόν κατεγέλας βλέπων, ως εκείνοι έτεινον σοι τους πόδας.
Ναξίων δήμοι και Παρίων ωσαύτως προσκυνούμεν τω Ναώ Νικολάου όνπερ νυν προδήλως ηγείραμεν εκ πόθου.
Θεοτοκίον
Ίδε Παρθένε, Θεοτόκε Μαρία, Νικολάου του Πλανά τα τεκνία και δος δη του Υιού σου την θείαν προστασίαν.
Ωδή θ . Κυρίως Θεοτόκον
Κυρίως των Ναξίων λαός και Αθηνών τε συμπατριώται και φίλοι Χριστού του Θεού σε ανυμνούμεν απαύστως Πλανά Νικόλαε.
Ορίων των της Νάξου, Αθηνών τε επίσης μακράν εξήλθεν η φήμη σου Πάτερ Πλανά και σοι προσέτρεχον πάντες εκ πεποιθήσεως.
Δίδου μοι την σην χάριν οσιώτατε πάτερ, και το σον έλεος δέομαι θείε Πλανά ιν εὕρω λύσιν πταισμάτων των συνθλιβόντων με.
Παρθένε Θεοτόκε, Άχραντε Μαρία, συν Νικολάω δυσώπει Χριστόν τον Θεόν του ευαρέστως με πράττειν θεία προστάγματα.
Άξιον εστίν
Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών.
Την τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν την όντως Θεοτόκον σε μεγαλύνομεν.
Και τα Μεγαλυνάρια
Τον εν ιερεύσι τερατούργον και τον εν λευΐτας ανεξάντλητον λειτουργόν πεντήκοντα χρόνους ευχόμενον Κυρίω Νικόλαον τον νέον πάντες τιμήσωμεν.
Τον της νήσου Νάξου νέον βλαστόν και των Αθηναίων ιερώτατον λειτουργόν, Πλανάν τον πατέρα και θείον αριστέα εν ύμνοις πανεύφημοις νυν καταστέψωμεν.
Τον Παπαδιαμάντη ομόφρονα και Μωραϊτίδη φίλον έμπιστον εκλεκτόν τον θείον ποιμένα εις Ιλισσού πεδία και Βουλιαγμένης δήπου νυν ευφημήσωμεν.
Τον της εγκρατείας μύστην τρανόν και της αγρυπνίας τον ωραίον μυσταγωγόν τον εν εσχάτοις χρόνοις βιώσαντα αμέμπτως Νικόλαον τον θείον ανευφημήσωμεν.
Τον ποσίν αβρόχοις υπό βροχήν βαδίζοντα φθάσαι Ελισσαίου εν τω Ναώ και πλείστοις εν άλλοις σημείοις τον δειχθέντα θαυματουργόν πατέρα συνεορτάσωμεν.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.
Το Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριας, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανό και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Και το τροπάριον. Ήχος α .
Τας του πλάνου παγίδας εκφυγών ιερώτατε, απλανώς επορεύθης δια βίου πατήρ ημών, Νικόλαε αοίδιμε Πλανά, ουράνια χαρίσματα λαβών, αγρυπνίαις και νηστείαις, ιερουργών οσίως τω Κυρίω σου* ον περ καθικετεύων εκτενώς, Νάξιον ιεράτευμα, πρέσβευε δωρηθήναι και ημίν το θείον έλεος.
Ήχος β Ότε εκ του ξύλου Σε νεκρόν.
Δεύτε νυν κατίδωμεν πιστοί θαύμα συντελούμενον μέγα εν τοις εσχάτοις καιροίς εκ της Νάξου άγιον νέον φανέντα ημίν τον Πλανάν τον Νικόλαον, τον θαύμασι πλείστοις τους αγίους φθάσαντα των παλαιών γενεών και τον θαυμαστώσαντα τούτον άγιον Θεόν και Πατέρα πάντες ευγνωμόνως συνδοξάσωμεν.
Ήχος πλ. δ .
Δέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β .
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών,
Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός,
ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
Σχόλια